احکام حائض و نماز و روزه

مسأله: اگر آب برای غسل کافی نباشد یا استفاده از آب ضرر داشته باشد، باید تیمم بدل از غسل کند.

مسأله: نمازهای یومیه‌ای که بانویی در حال حیض نخوانده، قضا ندارد، ولی روزه‌های واجب را باید قضا نماید.

مسأله: هر گاه وقت نماز داخل شود و بداند یا احتمال دهد که اگر نماز را تأخیر بیندازد حائض می‌شود، باید فورا نماز بخواند و اگر نخواند قضای آن بر عهده او است.

مسأله: اگر حائض به اندازه نمازی از اول وقت بگذرد و حیض شود، قضای آن نماز بر عهده او است.

مسأله: اگر حائض در زمانی پاک شود که به اندازه غسل و نماز ولو به اندازه یک رکعت وقت داشته باشد، باید آن نماز را بخواند و اگر نخواند قضای آن بر عهده او است.

مسأله: اگر حائض در زمانی پاک شود که فقط به اندازه یک نماز ولو یک رکعت آن وقت داشته باشد، باید نماز دوم را بخواند و اگر نماز اول را خواند، قضال نماز دوم بر عهده او است.

مسأله: اگر حائض زمانی پاک شود که به اندازه غسل و خواندن بخشی از نماز وقت نداشته باشد، انا به اندازه تیمم و خواندن بخشی از نماز وقت دارد، باید تیمم بدل از غسل کند و نماز را بخواند.

مسأله: اگر حائض بعد از پاک شدن شک کند که برای غسل و خواندن نماز ولو بخشی از آن وقت دارد یا نه، باید غسل کند و نمازش را بخواند.

مسأله: اگر به تصور آن‌که به اندازه مقدمات نماز و خواندن بخشی از نماز وقت ندارد، نماز نخواند و بعد بفهمد وقت داشته، باید قضای آن نماز را به جا آورد.

مسأله: مستحب است حائض در اوقات نماز، خود را از خون پاک نماید و محافظ را عوض کند و وضو بگیرد و اگر نمی‌تواند وضو بگیرد، تیمم نماید و رو به قبله بنشیند و مشغول ذکر و دعا و صلوات شود.

ورود به فهرست