احکام نفاس

مسأله: خونی که مادر پیش از بیرون آمدن اولین جزء بچه می‌بیند، در حکم نفاس نیست.

مسأله: لازم نیست که خلقت بچه تمام باشد و چنان‌چه خون بسته‌ای هم از رحم مادر خارج شود و خود او بداند یا متخصصی ولو یک نفر بگویند که اگر در رحم می‌ماند انسان می‌شد، خونی که تا ده روز ببیند، در حکم نفاس است.

مسأله: خون نفاس، ممکن است تنها یک لحظه باشد، اما بیش‌تر اگر بیش از ده روز ادامه داشت، مازادبر ده روز در حکم نفساء نیست.

مسأله: هر گاه شک کند که چیزی سقط شده یا نه، یا چیزی که سقط شده اگر می‌ماند انسان می‌شد یا نه لازم نیست وارسی کند و خونی که از او خارج می‌شود شرعا در حکم خون نفاس نیست.

مسأله: توقف در مسجد و رساندن جایی از بدن به خط قرآن و کارهای دیگری که بر حائض حرام است، بر نفساء هم حرام است و آن چه بر حائض واجب و مستحب و مکروه است، بر نفساء هم واجب و مستحب و مکروه می‌باشد.

مسأله: طلاق دادن بانویی که در حال نفاس می‌باشد، باطل است و نزدیکی کردن با او حرام می‌باشد ولی کفاره‌ای بر او یا زوجش نیست.

مسأله: وقتی بانویی از خون نفاس پاک شد، باید غسل کند که کفایت از وضو می‌کند و عبادت‌های خود را به جا آورد و اگر دوباره خون دید، چنان‌چه روزهایی که خون دیده با روزهایی که در وسط پاک بوده روی هم ده روز یا کم‌تر از ده روز باشد تمام آن نفاس است و اگر روزهایی که پاک بوده روزه گرفته باشد باید قضا نماید.

مسأله: اگر بانویی از خون نفاس پاک شود و احتمال دهد که در باطن خون هست، باید مانند حائض وارسی کند.

ورود به فهرست