مسائل متفرقه‌ احکام نماز مسافر (قسمت دوم)

اگر فراموش کند که مسافر است و نماز را تمام بخواند، چنان‌چه در وقت یادش بیاید، باید شکسته به جا آورد و اگر بعد از وقت یادش بیاید، قضاى آن نماز بر او واجب نیست.

کسى که باید نماز را تمام بخواند، اگر عمدا شکسته به جا آورد، نمازش باطل است.

مسافرى که باید نماز را تمام بخواند اگر به واسطه ندانستن مسأله به نیت نماز دو رکعتى مشغول نماز شود و در بین نماز مسأله را بفهمد، باید نماز را چهار رکعتى تمام کند.

مسافرى که نماز نخوانده، اگر پیش از تمام شدن وقت به وطنش برسد، یا به جایى برسد که قصد دارد ده روز در آن‌جا بماند، باید نماز را تمام بخواند.

کسى که مسافر نیست، اگر نماز نخواند و مسافرت کند، در سفر باید نماز را شکسته بخواند.

اگر از مسافرى که باید نماز را شکسته بخواند نماز ظهر یا عصر یا عشا قضا شود، باید آن را دو رکعتى قضا نماید، اگر چه در وطن خود بخواهد قضاى آن را به جا آورد. و اگر از کسى که مسافر نیست یکى از این سه نماز قضا شود، باید چهار رکعتى قضا نماید، اگر چه در سفر بخواهد آن را قضا نماید.

حکم نماز مسافر مربوط به آسان بودن و سخت بودن سفر نیست، بلکه در سفرهایی که انسان به زحمت نیز نمی‌افتد، باید نمازهایش را شکسته بخواند.

ورود به فهرست

سلسله مباحثات استاد ریاحی

کتاب‌خانه قرآن و حدیث مؤسسه

فهرست درختی سایت

باز کردن همه | بستن همه