شرط اول: سفر او (رفت و برگشت) کمتر از هشت فرسخ شرعى نباشد. (قسمت اول)

شرط اول: سفر او (رفت و برگشت) کمتر از هشت فرسخ شرعى نباشد.

– فرسخ شرعی بین پنج تا کمی کم‌تر از پنج و نیم کیلومتر مشخص شده است که همان پنج کیلومتر کفایت می‌کند، لذا سفر او (رفت و برگشت) نباید کم‌تر از چهل کیلومتر باشد.

– کسى که رفتن و برگشتن او هشت فرسخ است، چه رفتن او کمتر از چهار فرسخ باشد و چه بیش‌تر و برگشتنش نیز همین‌طور، باید نماز را شکسته بخواند. مثلا اگر رفتن سه فرسخ و برگشتن پنج فرسخ باشد و یا بر عکس، نماز شکسته است.

– مدت سفر در این شرط، مهم نیست. لذا اگر در همان روزی که به سفر رفته است، برگردد، نمازهای در حین سفرش، شکسته است.

– اگر انسان نداند که سفر او هشت فرسخ است یا نه، تا زمانی که هشت فرسخ قطعی نشده است، باید نماز را تمام بخواند.

– انسان به دو طریق می‌تواند بفهمد که آیا سفرش هشت فرسخ می‌شود یا نه. یکی آن‌که از راهی برایش علم حاصل شود و دوم آن‌که بینه داشته باشد. بعضی از این طرق عبارتند از:

– خود شخص اندازه‌گیری کرده باشد.

– در کتب معتبر اندازه، مشخص شده بشد.

– فردی موثق ولو یک نفر که از گفته او علم حاصل می‌شود، بگوید.

– بین مردم شهرت داشته باشد و این شهرت متهم نباشد.

– دو نفر عادل، تأیید کنند.

ورود به فهرست