احکام نیت

۱-۱: نیت همان قصد انجام کار است. لذا اگر کسی بداند کاری که دارد انجام می‌دهد وضو است و قصد تقرب به خدا داشته باشد، کفایت می‌کند و نیازی گفتن به زبان یا مرور در قلب یا هر چیز دیگری ندارد.

۱-۲: لازم نیست انسان بداند یا قصد کند که برای چه چیزی وضو می‌گیرد و همین قدر که بداند وضو می‌گیرد کافی است و با آن وضو می‌تواند هر نمازی را بخواند یا خط قرآن را مس کند یا . . .

۱-۳: اگر برای کاری وضو بگیرد، می‌تواند سایر کارهایی را هم که وضو برای آن واجب یا مستحب است، انجام دهد.

۱-۴: اگر انسان قبل از وقت نماز، به هر نیتی وضو بگیرد، وضویش صحیح بوده و می‌تواند با آن نماز هم بخواند حتی اگر برای آن نماز وضو گرفته باشد.

ورود به فهرست

سلسله مباحثات استاد ریاحی

کتاب‌خانه قرآن و حدیث مؤسسه

فهرست درختی سایت

باز کردن همه | بستن همه