شرب خمر
سؤال:
۱. مشروب کلا حرام است؟ اعم از الکل، آب‌جو و . . . ؟
۲. اگر همسر آدم مشروب بخورد و ما برای این‌که او با دوستانش و خارج از خانه این کار را انجام ندهد، اجازه بدهیم داخل منزل بخورد، اشکال دارد؟
۳. اگر به گونه‌ای مشروب خورده شود که فرد از حال طبیعی خود خارج نشود، یعنی دچار شادی یا غم زیاد نشود، باز هم خوردنش حرام است؟ و چرا اوایل اسلام مشروب را حرام نکرده بودند و یعنی طبق اطلاعاتی که دارم و شاید درست نباشد، بعد از خوردن مشروب در زمان پیامبر که زنی را مورد آزار قرار دادند، حرام شد؟
۴. آیا بعد از خوردن مشروب، نماز ۴۰ روز بالا نمی‌رود یا این‌که کلا مورد قبول نمی‌شود و باید قضای آن را به جا آورد؟
*********************************************************************
پاسخ:
۱- خوردن هر مست‌کننده‌ای که بالذات مایع باشد، حرام است و نام آن تأثیری در حکم ندارد.
۲- در صورت وجود شرایط نهی از منکر، واجب است با حفظ موازین آن، انجام شود و در صورتی که شرایط آن نیست، بهانه مذکور در سؤال، جواز فراهم کردن شرایط معصیت نیست.
۳- خوردن مایعاتی که خوردن متعارف آن موجب مست شدن متعارف مردم می‌شود، حرام است و کم و زیاد آن تفاوتی ندارد، همین‌طور خارج شدن یا نشدن از حالت عادی.
در ضمن مطلبی که درباره علت تحریم شرب خمر اشاره کردید، برای حقیر معلوم نیست و با توجه به بعضی شواهد به نظر می‌رسد علت تحریم مرحله‌ای شرب خمر شرایط فرهنگی اعراب در آن دوره بوده است.
۴- فردی که مشروب خورده، لازم است پس از رفع حالت مستی، همه نمازها را بخواند و نیازی به قضا نیست اما نمازهایی که در حالت مستی خوانده، باید قضا شود. روایت مورد نظر شما هم معنایی غیر از آن‌چه بعضی تصور می‌کنند، دارد.
