فرازهایی از کتاب حماسه حسینی (قسمت هفدهم)

* شرایط تقدس یک نهضت

اولین شرط تقدس یک نهضت این است که منظور و هدف آن نهضت، شخصی و فردی نباشد، بلکه کلی، نوعی، انسانی باشد . . . درواقع به خاطر همه انسان‌ها . . .

به همین جهت کسانی که در دنیا، حرکاتشان، اعمالشان، نهضت‌هایشان به خاطر شخص خودشان نبوده است . . . همه افراد بشر آن‌ها را دوست دارند. همه می‌گویند: «حسین منی و انا من حسین».

همین طوری که پیغمبر فرمود: «حسین منی و انا من حسین» ما اینطور میگوییم: «حسین منا و نحن من حسین» چرا؟ . . . برای این‌که حسین در ۱۳۲۸ سال پیش برای ما و به خاطر ما و به خاطر همه انسان‌های عالم قیام کرد؛ قیامش قیام مقدس و پاک بود . . .

شرط دوم این‌که قیامی مقدس باشد این است که آن قیام با یک بینش و درک قوی و با یک بصیرت نافذ توأم باشد . . . یک وقت هست مردمی، اجتماعی، خودشان در غفلتند، . . . یک آدمی پیدا می‌شود بصیر، چیزفهم، با درک، درد این مردم را از خود این مردم صد درجه بهتر می‌فهمد، دوای این مردم را از خود این مردم بهتر می‌فهمد . . . به اصطلاح آن چیزی را که مردم دیگر در آینه نمی‌بینند او در خشت خام می‌بیند، قیام و نهضت می‌کند . . . نهضت حسینی چنین نهضتی است. امروز است که ما درست می‌فهمیم حکومت یزید یعنی چه، معاویه چه کرد و نقشه اموی‌ها چه بود؟ ولی صدی نود و نه ملت مسلمان در آن روز درک نمی‌کردند، مخصوصاً با نبودن وسائل اطلاعاتی که امروز هست و در گذشته نبود . . .

شرط سوم این‌که یک نهضت مقدس باشد این است که تک و فرد باشد؛ یعنی برقی باشد که در یک ظلمت کامل بدرخشد . . . آیا نهضت حسینی این‌چنین بود یا نبود؟ این‌چنین بود . . .

ما بعد هم می‌بینیم ائمه دین گفته‌اند عزای چنین حسینی و چنین حادثه‌ای تا ابد باید زنده بماند . . .

 . . . «انی ما خرجت أشرا و لا بطرا و لا مفسدا و لا ظالما انما خرجت لطلب الاصلاح فی امه جدی» . . . «ارید ان آمر بالمعروف و أنهی عن المنکر و اسیر بسیره جدی و أبی» هدفی جز امر به معروف و نهی از منکر ندارم. امام حسین هدف نهضت خودش را روشن کرده است، در کمال روشنایی . . . «الا ترون ان الحق لا یعمل به و ان الباطل لا یتناهی عنه لیرغب المؤمن فی لقاء الله محقا» . . .